Victoria

**Marisss** ma apr 04, 2011 2:38 am

Ik knikte en keek hem aan. "Ik wilde zo graag daar weg, maar ik mis thuis..." zei ik zacht. Ik voelde me dom, laf en een watje. Bijna niemand uit het dorp kreeg de kans weg te gaan, en nu moest juist ik vertrekken. Ik voelde me ondankbaar tegenover mijn ouders, aangezien zij voor al mijn spullen hadden gezorgd en ze me geld mee hadden gegeven.

**Admin** ma apr 04, 2011 2:42 am

'Wat is het dan, dat je zo mist? Misschien kan ik je helpen...'probeerde ik lief.

**Marisss** ma apr 04, 2011 2:45 am

"Mijn ouders. Maar ook gewoon het feit dat ik daar weg ben vind ik minder leuk dan verwacht." ik keek hem aan en zuchtte. "En ik mis de zekerheid. Thuis wist ik zeker dat er altijd wel iemand was die om me gaf" zei ik zacht, en ik beet op mijn lip. Hopelijk zou hij dit niet als een hint zien...

**Admin** ma apr 04, 2011 2:49 am

Waarom was ze zo onzeker? spookte er door mijn hoofd, maar net zoals net stelde ik de vraag niet. 'Wees maar niet bang, ik zal goed voor je zorgen.' beloofde ik haar. Mijn hand streelde nog zachtjes over haar rug.

**Marisss** ma apr 04, 2011 2:52 am

Ik beet op mijn lip en keek hem verdrietig aan. "Dat is anders. Ik weet dat je over een paar dagen weer weg bent..." zei ik zacht. Ik wilde het niet weten. Ik wilde niet dat hij wegging. Maar hij was zelf ook aan het reizen, en de kans dat we dezelfde kant op zouden gaan was klein. Te klein om er hoop voor te hebben

**Admin** ma apr 04, 2011 3:01 am

'Misschien.' zei ik zacht. Ik keek even naar de grond. 'Ik weet niet waar ik heen ga.' bekende ik. 'Ik weet alleen wel dat ik te lang alleen ben geweest.'

**Marisss** ma apr 04, 2011 3:07 am

Ik streek met mijn hand langs zijn kaak. "Hoezo?" vroeg ik zacht, lief en nieuwsgierig. Het aanraken van hem maakte me warm van binnen, maar ik probeerde niet te blozen. Ik wilde niet dat hij zou merken hoe leuk ik hem vond

**Admin** ma apr 04, 2011 3:09 am

Ik glimlachte. 'Ik was vergeten hoe fijn het was met iemand samen te zijn.' zei ik. En vooral met haar, maar dat zei ik niet. Ik wist niet hoe ze erop zou reageren.

**Marisss** ma apr 04, 2011 3:12 am

"Tja..." Ik keek hem aan, een klein glimlachje verscheen op mijn lippen. "Sommigen vertrekken om zichzelf te vinden, anderen om gezelschap te vinden" dat was een gezegde dat ik ooit had gehoord, en ik snapte nu pas wat ermee werd bedoeld. Ik streek wat haar uit zijn gezicht, gewoon om hem aan te raken.

**Admin** ma apr 04, 2011 3:17 am

Ik glimlachte en drukte een kusje op haar wang. 'Ik ben bang dat ik tot beide behoor.' zei ik grijnzend.

**Marisss** ma apr 04, 2011 3:26 am

Ik begon te blozen en keek hem glimlachend aan. "Vind je het erg?" vroeg ik. Ik trok hem naar me toe aan zijn shirt en keek hem lief glimlachend aan.

**Admin** ma apr 04, 2011 6:01 pm

'Totaal niet.' Ik legde mijn armen om haar middel en kuste haar voorzichtig. Op de achtergrond ging het laatste beetje zon nu onder. Nu wierp alleen het vuur zijn licht nog op ons.

**Marisss** ma apr 04, 2011 11:45 pm

Mijn lippen vormden een kleine glimlach terwijl ik hem zachtjes zoende. Mijn armen sloten zich om hem heen en drukten hem tegen me aan. Het was nu echt donker, maar dat beviel me wel. Niet iedereen hoefde dit te zien, mochten er mensen in de buurt zijn.

**Admin** ma apr 04, 2011 11:48 pm

Ze was geweldig, wist ik, terwijl ik haar lief zoende. Ik kende haar nog maar een paar uur, maar ze was geweldig. Ik wist het zeker.

**Marisss** ma apr 04, 2011 11:52 pm

Na een poosje zo te hebben gestaan liet ik hem los en keek hem glimlachend aan. "Je bent geweldig..." fluisterde ik, lief. Dit was raar, schoot er door mijn hoofd. Ik kende deze jongen helemaal niet. Waar was ik mee bezig? Straks was hij gevaarlijk. Ik verdreef deze gedachten. Daar wilde ik niet aan denken. Het was niet waar. Darryl was geweldig. Hij was lief, grappig...

**Admin** ma apr 04, 2011 11:58 pm

Ondanks dat ze stopte met zoenen, liet ik haar niet los. Het was veel te fijn, haar zo dicht tegen me aan. Zachtjes ging ik met mijn hand door haar haar. 'Jij bent geweldiger.' zei ik glimlachend, en zacht. In de donkere nacht voelde het bijna oneerbiedig om hard te praten. Het zou ons prachtige moment verpesten

**Marisss** di apr 05, 2011 12:01 am

Ik beet op mijn lip en keek hem aan. "Ik ken niet eens je hele naam..." zei ik zacht. Ik kende deze jongen niet. Ik wist zijn voornaam, zijn afkomst, maar meer niet. Dan kon ik ook niet weten of ik van hem hield. Ik legde mijn handen op zijn armen en haalde ze langzaam van me af.

**Admin** di apr 05, 2011 12:06 am

Ik begreep haar, hoe jammer ook, liet haar los en ging iets verder van haar af zitten. 'Mijn voornaam is Darryl, mijn tweede naam Chase, en ik heb geen achternaam.' Even keek ik naar de grond. 'Deels daarom reis ik rond. Ik zoek een plek waar ik me thuis kan voelen, en ik gelukkig kan worden. Eigenlijk is reizen het enige wat ik doe, op het moment. Reizen, en wachten tot ik achttien wordt... Dan kan ik een achternaam kiezen.'

**Marisss** di apr 05, 2011 12:12 am

Ik begreep hem niet. "Hoe kan iemand nou geen achternaam hebben?" mompelde ik. Ik had het tegen niemand in het speciaal. Ik vroeg het me gewoon af.

**Admin** di apr 05, 2011 12:14 am

Ik wilde haar heel graag antwoorden, maar het lukte me niet, en ik keek maar naar de grond. Ik had heel graag een achternaam gehad, of iemand die om me gaf... Maar dat was blijkbaar teveel gevraagd.

**Marisss** di apr 05, 2011 12:46 am

Ik beet op mijn lip en keek hem aan. "Wie zijn je ouders?" vroeg ik, zacht. Misschien had ik wel eens van ze gehoord, al leek die kans me klein. Afwachtend keek ik hem aan, met een klein glimlachje rond mijn mond. "Vonden ze het wel goed dat je ging reizen?"

**Admin** di apr 05, 2011 1:13 am

'Ik heb geen idee of ze het goed zouden vinden.' Ik slikte even en keek naar de grond. 'Ik ben wees.' Toen ik dat gezegd had viel alles stil. De rotsen bewogen niet meer, en de vogels floten niet meer, alsof iedereen me gehoord had. Fijn, dat voelde goed, dacht ik sarcastisch. Ja, men kan sarcastisch denken.

**Marisss** wo apr 06, 2011 1:13 am

Ik keek hem aan met een blik vol medelijden. "Oh, wat erg voor je..." was het enige zinnige dat ik kon verzinnen. Hij zou er niks aan hebben, dat wist ik. Hoe kreeg ik het voor elkaar steeds de verkeerde vragen te stellen? Snel besloot ik over iets anders te beginnen. Ik stond op, pakte zijn rugzak en zocht naar een tent. "Waar zit je tent?" vroeg ik, ik dwong mezelf lief te glimlachen

**Admin** wo apr 06, 2011 1:15 am

Die had ik al opgezet -.-

Ik pakte haar zachtjes en voorzichtig bij haar arm en leidde haar naar de tent. 'Here it is.'

**Marisss** wo apr 06, 2011 1:19 am

"Dus je had hem al opgezet?" vroeg ik, verbaasd. Hoe snel deed hij dat? Ik ging de tent in en keek om me heen. Ik wist niet wat hij met groot bedoelde, maar ik zou het eerder omschrijven als 'knus'.

Gesponsorde inhoud

Jiro, het koninkrijk der aardemeesters

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Darryl

Victoria

Re: Jiro, het koninkrijk der aardemeesters